سیستم رادیاتور های قرنیزی از جمله وسایل گرمایشی تمام آبی میباشد. تامین آبگرم آن از طریق مختلفی مانند: موتور خانه مرکزی، پکیج شوفاژ، ابگرمکن خورشیدی و … امکان پذیر میباشد.
در لوله کشی ساختمان بهتراست از سیستم کلکتوری استفاده شود. محل قرارگیری کلکتور به نحوی انتخاب گردد که تمامی خطوط رادیاتور طراحی شده افت فشار تقریبا یکسانی داشته باشیم.
لوله های استفاده شده باید از لوله های پنج لایه 16 میلی متری باشد.
لوله کشی به نحوی باید باشد که استارت های رادیاتور که از کف بیرون می آیند و از ابتدای دیوار 15 سانتی متر و از دیوار پشتی حدود یک سانتی متر فاصله داشته باشند.
تعداد استارت ها با توجه به موقعیت ساختمان و متراژ ساختمان مشخص میگردد.
در رادیاتور های قرنیزی، آب از طریق لوله های پنج لایه به رادیاتور میرسد، همچنین هوا از فضای که بین رادیاتور و سینی پشتی در نظر گرفته شده عبور کرده و گرم میشود و پس از گرم شده هوا به طور طبیعی به سمت بالا جریان پیدا میکند و این پروسه موجب گرمایش ساختمان میشود .
در این سیستم با نصب کانوکتور بر روی رادیاتور گردش طبیعی هوا در فضای ساختمان بیشتر میشود و راندمان حرارتی را تا حدود 30 درصد افزایش میدهد.
از انجایی که گرمایش از پایین ترین نقطه صورت میگیرد و تمام ساختمان همزمان و به صورت یکنواخت گرم میشود .
مدت زمان بین شروع پروسه تا دمای مطلوب در ساختمان کاهش میابد و این امر باعث کم شدن مصرف انرژی نسبت به سایر وسایل گرمایشی میگردد .
مراحل نصب رادیاتور های قرنیزی